anılar # 1

[spaztica]

ellerine sağlık. okurken eminim hepimizin benzer anıları canlandı...

neredeyse aynı sebeplerde -commodore/amiga aşkından- elektronik okumuşuz. aynı sebeple uzun süre pc'ye adapte olamamışız... aynı sebeplerle sürükle bırak programcılığına hep soğuk kalmışız.

bıgünlerde commodore mp3 player'ları gördükçe çeşitli elektronik eşya dükkanlarında içim bir garip oluyor. taksam acaba ekrana, bir dataset falan olsa acaba eski commodore gibi çalışır mı bunlar deyip acı gülümsüyorum.

BDE/MDE deyince aklıma defalarca yazılıp kayıt edilememiş programlar gelir. Herhalde o kadar say yazmadan dolayı oynadığımız oyunun değerini iyi biliyorduk. tıpkı amiga'da bootloader'a intro yazmaktan dolayı byte'ları tasarruflu kullanmaya önem verdiğimiz gibi. ama artık kim anlar html kodda bir byte bile tasarruf etmeni? ya da optimize edecem diye 3 saat fazla koda kasmayı...

hepimiz yokluktan var olduk;
bolluğa düşünceyse neye kendimizi adayacağımızı,
hangi bir cpu'ya aşk besleyeceğimizi,
kernel kodlarının yazılışının güzelliğine manzaraya bakar gibi bakacağımızı bilemedik.
bu çağ belki de artık bizim çağımız değil,
yine de elden geldiğince günü yakalamaya çabalıyoruz.
ya zeitgeist'ı yakalayamadığımızda ne düşüneceğiz, neler hissedeceğiz?

[vigo]

ilk bilgisayarım Commodore 16 dır...
şuan almanyada halen commodore marka sigara çıkıyor!

[fredi]

Yanlış hatırlamıyorsam, Avrupa'da Commodore marka disket(?) veya ona benzer ürünler vardı.

[vigo]

[Bakkada]

Abimin kalvye hizi benimkinden cok fazla oldugu icin (ki o zamanlar ben bidik modundayim yas 9-10) ben program dokum eklerinden okurdum o catir catir yazardi.Kimi zamanda calismazdi illet olurdum bi sonraki sayiyi beklerdik duzeltmek icin.Anlamazdik tabi kendimiz duzeltemezdik.Ah be 75'li felan olsaydim keske beee
 
Bu arada aklima kazinmis bir program vardirki yanilmiosam 64'ler dergisinde program dokum eki olarak yayinlanmisti ve ismi "Sallanan Mendil" di.Tek bir merkezden dalga seklinde hareket eden noktalar butunlugunden olusan bir mendil gibi birseydi.o programi hic calistiramadik abimle yanarim yanarim ona yanarim....

[vigo]

esmaeild : senin yaş kaç? hangi şehir? az önce yazını bir kez daha dikkatli okudum ve çok hoşuma gitti... umarım tekrar c64 günlerine geri dönersin.

[joker_]

akrabamız bende hiç açılmamış bilgisayar var deyip beni evine götürmüştü. big babıl sakızından kazanmış 91'de, öylece yatıyormuş. tertemiz kutusunda, el değmemiş c64 elime verip yolladı.

) o bilgisayarı çok iyi biliyorum şu an  bende sağolasın pe&oas gözüm gibi bakıyorum.
herkes yazınca tabii 74'lü olunca yaş itibari ile iyi anılarımız var hepimizin.
benim ilk bilgisayarım spectrum 48k idi.2-3 ay oyun oynamanın sonunda sıkılıp basic ile uğraşmaya başladık arkadaşlar ile,spectrum için parogram kıtlığı olduğunda Beyazıt'taki sahaflara gider yabancı bilgisayar dergisi toplardım,içlerindeki basic programlar yüzünden,tabii evde yedek tv olmadığı içinde sık sık evdekiler ile kapat şunu tv'de film var kavgaları başlardı hemen,o zamanlar C64 olan arkadaşların attığı havalara dayanamayıp staj maaşlarımı biriktirip yazıcıoğlundan ıstanbul bilgisayardan gidip C64 'ü almıştık arkadaşlarla,vapurda tam bir curcuna vardı,ben sevinçten zıplıyorum arkadaşlarda şu oyun manyak şu oyun süper diye diye gaza getiriyorlardı,ilk oyunumu yükleyip zombie boys'u görünce oyunun ismi bu değil kasette yanlış oyun var demiştim )) şimdi oyunun adı aklımda değil.kısmet şimdi zombie-boys daki arkadaşlarla birlikte yazışmak gerçekten çok güzel.ardında amiga alışım hatta sevinçten otobüs ile gitmeyip bir an önce eve gideyim diye kadıköyden Gültepeye taksi ile gitmiştim.bizim yeğen gece tutturunca illa wroom oynuyucam diye olum akşam oldu şoförler evine gitti yemek yiyip sabah gelicekler sabah oynarsın diye sürekli kandırırdım:))))

[skate]

Esmaeild: Çok güzel bir tarihçe yazmışsın. Birçoğumuz senin hikayende kendinden çok fazla şey bulmuştur eminim. En çok Amiga'yı sevdiğin halde hiç Amigan olmaması dikkatimi çekti. Aynı şeyi ben de yaşadım çünkü. ılk Amigamı 2001'de aldım. Ondan sonra bir de elime Amiga 2000 geçti, onu hediye ettim. Çünkü şu saatten sonra Amigacı olamayacağımı anladım. Gerçi son birkaç senedir takip ediyorum bazı amiga releated tartışmaları (chunky to planar v.s.) ama sonuç olarak Amiga benim de ıskaladığım bir makinedir.

[esmaeild]

spaztica :, Skate : Teşekkürler. Edebiyat yanım kuvvetlidir.
 

esmaeild : senin yaş kaç? hangi şehir? az önce yazını bir kez daha dikkatli okudum ve çok hoşuma gitti... umarım tekrar c64 günlerine geri dönersin.

hocam yaş 26 istanbul. umarım bir an önce c64 assemblyi iyice sökerim ve aranızda olmayı hakedirim.
 
aklıma gelmişken, x86 assembly kurcalamaya ilk başladığımda bir forumda şu soruyu sordum : Windowsun GUI sine nasıl bir harf koyarım?
adam koyamassın dedi. ya dedim bu ekran adresi nerden başlıyor nerde bitiyor. adamlar bayağı gülmüştür her halde bana yok dedi eleman öyle bir adres yok. nasıl yani ben şimdi windowsun ekranına nasıl yazı yazacam. :eek:

[Decipher]

Çok daha yakın geçmişten bahsedelim. bu da kendimce benim nostaljim [ego tatmini desek daha hoş kaçar ]. Yıl 1995 ben 6 yaşındayım babam $1485 [hiç unutmam bu meblayı ] verip yurt dışından "IBM PC" diye bir şey getirtmişti eve. Ben direk dumur olmuştum tabii. Benden büyük çocuklar zaten bunlardan bahsediyordu; böyle bizim mekanda [Maltepe Sürreyapaşa Sahil] bunlardan birine sahip olmak altından kıymetli yapardı adamı. Windows 95 biz bilgisayarı almadan bir hafta önce çıkmıştı yamulmuyorsam haliyle içinde Win95'le gelmişti eleman. Önce biraz dokunmadan baktıktan sonra kasadaki IBM yazısının solundaki büyükçe düğmeye basmıştım. oldukça gürültülü bir şekilde açıldı ve siyah bir ekran gelmişti karşıma. sonra ise "e şimdi ne olacak" edasıyla beklerken bi iki bişi değişti ve Windows 95'in logosunu gördüm. Sonrası ise malum zaten OS ekranı geldi. 96'nın sonlarına kadar Doom, Prince of Persia ve Duke Nukem gibi klasiklerle idare ettim. 96'nın sonlarında Red Alert ve meşhur Tanya'sı aklımı çelmişti. 97'nin sonunda meredi kullanmayı iyice kapmıştım. Böyle kendi halimde giderken Kanada'da bir kitap görüp aşık olmuştum "101 things to do with your computer" ingilizcemin o ara vasatımtrak olmasına rağmen babam yardım eder diye düşünüp aldım, okuyup yapmaya kastım projeleri. Ama biri var ki hayatımı değiştirdi. Word'le basit bir oyunumsu yapmamı sağlıyordu. Biraz kastıktan sonra bi bok yapamadım Ama çok pis inat etmiştim. Çevreden de az bi yardımla ordan oraya uçtum sıçtım atladım hopladım. Basic'ten girdim C'den çıktım. Tabii ortalama 5 yıl gibi bir süre aldı bunlar. Neticeyle burdayım ve bundan da çok mutluyum. Ben bunların hiçbirini hedeflememiştim çünkü bilmiyordum. ama bin kere bu dünyaya gelsem bininde de aynını yaparım.

[endo]

yil 91-92 felan. mahallede herkesin 64'u var. kaykay modasından sonra başlamıştı bu moda. abim datura ile birlikte gunde bin'er lira bi kenara koyup azimle 64 almak icin para biriktiriyorduk. o zaman 64'un fiyatı 300 bin lira. yani 2-3 sene surecek en az parayı biriktirmemiz ama azimliyiz. tabii aylar gectikce aletin fiyatı da artıyor.. bi gun annem dedeme "bizim cocuklar da boyle boş işlerle uğraşıyor.." felan gibi bahsediyor.. bi gun arkadasim serhan koşarak bizim eve geliyor, "şemo annen biz de, sizin dolapta bilgisayar varmış!!" diyor! dedem bize bir 64 alıp göndermiş.
2. haftada biz basic oyunlar felan yapmaya başlıyor, tüm mahalle "oyun yapılıyo mu ki bu makine de?" diyor..
commodere dergisinin ekindeki "64 animator" isimli, basic'e 3d obje cizdirme komutları felan ekleyen manyak bir programı döküm ekinden yazıyoruz abimle, o okuyor ben yazıyorum ben okuyorum o yazıyor, saatlerce.. bilirsiniz mde'de son satırı yazınca dosya ismi felan sorar kaydeder kodu. son satırı yazıyoruz ama öyle duruyor alet hiç birşey olmuyor.. 1 hafta sonra tekrar deniyoruz yine aynı şey oluyor.. sonradan ogrendik ki baskıda son satır cıkmamıs..
bir kaç ay sonra datura future composer ile muzik yapıyor, charset, fli gfx felan ciziyor ben multi ice 3'ün monitorü ile hafızaya assembly kodlar yazıyorum. phobia grubunun ilk introlarını yapıyoruz. kimsenin haberi yok bu arada bizim gruptan. ben ve abim sadece. o zamanlar ben virus, abim emperor idi..
sürekli commodore dergisine gidip master'ı felan goruyorum, aşmış şeyler gösteriyor bana. demo felan çekiyorum oradan. saatlerce kod yazıyorum aralıksız 8-9 saat.
annem cok fazla bilgisayar başında kalıyoruz diye kızıyor bize, dolaba kaldırıyoruz bilgisayarı. annem banyoya giriyor biz apar topar bilgisayarı kurup 4-5 dk kullanıp annem banyodan cıkmadan kaldırıp dolaba koyuyoruz
derken dergi kapanıyor, amiga dergisi cıkmaya baslıyor sadece. bir sure tek başımıza uğraşıyoruz ama kimse yok etrafda (aslında herkes duruyor ama bizim kimseden haberimiz yok) clique, bronx felan hayalimizdeki gruplar.
64'u satıp amiga alıyoruz, ben yine saatlerce kod yazıyorum, datura protracker ile muzik yapıyor.
 
sonra amiga da yavas yavas yok oluyor. megamiga, amigamag felan bir kaç "fotokopi" dergi çıkıyor (çok kızarlardı boyle deyince!) bi bakıyorım vigo'nun da orada blitter ile ilgili bi yazısı cıkıyor, bunca yıllık hayatımda ilk kez birine mektup yazıyorum. bu okuduklarınızı taa o zaman vigo'ya da yazıyorum
aradan zaman geciyor cevap yok. sene 96-97 felan universitedeyim. pat diye bi mektup geliyor uzerinde "vigo" yazıyor, grafiti style.
mektubu okumus ama kaybetmis vigo, aylar sonra bulup cevap yazmış. buluşup konuşuyoruz.
hydrogenle de aynı fakültedeyiz bu arada, tanımıyoruz tabii birbirimizi. bi gun basketbol oynarken tanışıyoruz. saatlerce 64 muhabbeti yapıyoruz, o bize geliyor biz onlara gidiyoruz (bu dediklerim aynı günde oluyor bu arada) sonra biz 64'u sattigimiz cocugu bulup geri alıyoruz ondan herseyi. disketler bile duruyo. cocuk dosya nasıl silinecegini bilmedigi icin hicbir seyi silememis, ne verdiysek yıllarca onunla idare etmis.
hydrogen ile birlikte tekrar vigolara gidiyoruz. vigo'yu da phobia grubuna alip tekrar aktif olmak istiyoruz (hatta vigolara gitmeden bi gece once yeni bir phobia introsu yapıyoruz, stuff olsun gaz olalım diye). vigo "olm siz bronx'a katılın bronx'u tekrar aktif yapalım" diyor. böylece yıllar sonra bronx'a girmek nasip oluyor.
 
scene'e girişimiz böyle oluyor işte.. daha devami var tabii ama yoruldum simdi..

[vigo]

hahah kooool...

[skate]

Endo'nun hikayesiyle bağlantılı birkaç ilginç nokta.
 
Commodore dergisinin döküm ekindeki programlar arasında en zekice ve eğlenceli bulduğum oyunlardan biri rakamlarla oynanan bir tetris benzeri oyundu. Yukardan rakamlar düşüyor. Toplamı 9 olan sayılar yok oluyor v.s. Ancak Commodore dergisinin tek negatif tarafı olan program döküm ekinin baskı hataları yüzünden oyun ilk yazdığımda çalışmamış, hatta basic kodunu bozmuştu! Sebebi ise rakamların ekranda belli bir yerde durmaması ve devam ederken ekrandan çıkmasıydı. Commodore 64 hafıza yapısında (default olarak) ekran adreslerinin bittiği yerden sonra basic kodlarının alanı başlar. Bu sayede bu bug çıktığı gibi baştan yazmam gerekti tüm kodu. Bir daha yazdıktan sonra çalıştırmadan kaydettim. Ve sorunu araştırmaya başladım. Sonunda baskı hatasının nerde olduğunu anladım. Oyun alanının tabanını oluşturan ASCII kodu yanlış yazılmış, bu yüzden collisioun oluşmuyor v.s.
 
Peki ne alaka bu anlattığım? Yıllar sonra bir muhabbet arasında benim fixleyip zevkle oynadığım bu oyunun Endo & Datura kardeşler datarından yazılıp dergiye gönderildiğini öğrenmem benim için şok olmuştur!
 
Ayrıca Vigo'lardaki toplantıda Endo, Datura ve Hydrogen'le tanışmış ve yaklaşık bir sene sonra ı.Ü. basket sahasında karşılaşmamızla ben de onlara katılmışımdır. Katılış o katılış 8 dolu dolu seneyi geride bıraktık.

[spritus]

bin kere bu dünyaya gelsem bininde de aynını yaparım.

 
_______________

[endo]

Endo'nun hikayesiyle bağlantılı birkaç ilginç nokta.
...rakamlarla oynanan bir tetris benzeri oyundu. Yukardan rakamlar düşüyor. Toplamı 9 olan sayılar yok oluyor...

Bu arada biz o oyunu kadıköy pink computer'ın düzenlediği bir oyun yarışması için (kazanana 3 bin lira mı, 300 bin lira mı bi ödül verecekti) sıfırdan kodlayıp, başına intro ekleyip, oyun sırasında müzik ve scroll, high score save gibi özelliklerle güzelleştirip götürmüştük. adı "new tetris"ti :rolleyes:
pink'in sahibi kemal "siz bu oyunu commodore dergisinin ekinden bakıp yazmışsınız, bakın işte burda.." dedi "ya baksana bizim adımız yazıyo orada onu da biz yazdık zaten! hem bu onun gelişmişi" felan dedik ama nafile..
 
günler sonra bir baktık ki oyun listesinde bizim new tetris de satılmaya başlanmış :eek: tabii bize para felan vermediler. :mad: