Bu benim için hayli gaz ve ilginç bir parçaydı. Benim gibi 80 sonu 90 başı gitar riffleri ekolünden gelen biri için özellikle parçadaki ritm gitar kullanımı çok güzel bir unsurdu. Aslında parçayı daha dikkatli incelediğimde zaten benim beğenmemi sağlayan bazı başka unsurları da görebiliyorum.
Bir kere Drey'in genelde seçtiği akor dizilimleri tam benim zevkime göre. Bol bol gaz La minör Fa majör geçişleri olsun, interlude'deki Fa majör, Sol majör, La minör, Mi minör dizilimi olsun, bunlar teenage rock'çı yıllarımızda kanımıza işlemiş bir kere... şimdi duyduğumuz yerde kafa sallayıp "power stance" durumuna geçiyoruz (power stance ile ilgili olarak bakınız school of rock filmi)
Zaten parçanın ilk iki dakikasındaki ritm gitar temellerinin üzerine interlude'den önceki 4 ölçülük solo da iyice beni benden alıyor. Ben olsam orada daha en az 12 ölçü daha gitar öttürmeye devam ederdim bu gazla... Ama işte ölçülü insan Drey tadı damağımızda bırakmasını birkez daha beceriyor.
Ama Machine's dream sadece gitarlardan ibaret bir parça da değil. Baştaki piyano introsu, 3. dakika civarlarında giren sentetik seslerle yapılan ınterlude bölümü, parça boyunca bas gitarın gösterdiği değişimler hep yine çok ustaca. Özellikle bas gitardaki duru ama sağlam melodiler parçaya çok önemli bir referans noktası sağlıyor. Zaten akor diziliminin arkasında sabit akorda kalan bas kullanımı hep hoşuma gitmiştir, bu parça da en iyi örneklerinden biri
Son olarak yine parçanın genelindeki giriş, gelişme, sonuç akışı ve seslerin ve mixingin teknik kalitesine hayranlığımı dile getirerek bu güzide parça ile ilgili düşüncelerimi tamamlayayım. Yüce yetenek Drey'in hastasıyız ailecek ve her parçasını heyecan ile beklemeye devam ediyoruz.
http://7dx-party.org/7d7/files/mp3/machines_dream-drey_demodojo.zip
