Biletleri hangi kısım için alacaksınız siz? Ben de ona göre ayarlarım.

Kafama takılanlar
Volume 1.
şu sigara yasağı olayını biliyorsunuz. Nasılsa devlet bu konuda inanılmaz zorlayıcı oldu.
Normalde Türkiye'de nasıl uygulanır bu tarz yasaklar? Uygulanmaz.
Diyelim ki mecbur kaldınız bindiniz Beşiktaş'tan Maslak minibüsüne. Paranızı verirken kimseye yük olmamak için, kalan son boş koltuğu es geçip şoförün yanına gittiniz. Çantanın kolaylıkla ulaşılabilecek ön cebine sakladığın bozuk paraları tam olarak hesaplayıp vereceksin ki bir de bozuk para üstü beklemek durumunda kalma. Bu görevi de yerine getirdikten sonra dönüp boş yere oturmak isteyeceksin (aslında oturmak senin için önemli değil, ayakta gitmeyi oturmaya tercih ettiğin pek çok kez olmuş, ama minibüsün patates çuvalına dönme olasılığı riskini göz önünde bulunduruyorsun) . Bir kız gelip oturacak. Sonra da sana 20 liralık uzatıp:
- şunu uzatır mısın? Diyecek.
"Neden, sen ayağa kalkamıyor musun?" demek gelecek içinden. Ama sıkacaksın dişini. Zaten senin yerine oturmuş.
Dolmasını bekleyeceksiniz minibüsün. Soracağınız "Ne zaman kalkacak?" sorusu minibüsçünün size karşı ukala ve azarlar şekilde vereceği "Dolunca!" lafıyla alacağınızı bildiğinizden kulaklığını takıp Iron Maiden'ı kökleyeceksin (Dışarıdan duyulmayacak kadar). Zaten Level 40 bir ıstanbullu olarak bu soruyu soranlara da güleceksin dudak altından. Sonra dolacak minibüs er ya da geç. Durakçı’nın (Minibüsçülere "kalk" diyen müşteri toplayan Çiçek Abbas'taki şakkkir bozması tipler) "Kalk" uyarısı dikkate alınmayacak. Zira Üsküdar motorundan inenlerden bir kaçını yakalama şansı var minibüsçünün.
Durakçının bir kaç uyarısından sonra kalkacak minibüsçü. Çeşitli maceralar yaşadıktan sonra 4.Levent'e gelecek minibüs ortalama 25 dakika sonra. Ve duracak minibüs orada, durmak en doğal hakkıymış gibi. 5 dk da orada yolcu bekleyecek. Dişlerini sıkacaksın. Sonra kalkacak tekrar üst geçide gelince duracak. Geçitten inmekte olanları korna çalarak taciz edecek. Demek istediği "Alo, binsene arkadaşım bak seni bekliyor minibüs". Yaklaşacaksın ineceğin yere. 500 metre kala tok bir sesle ineceğin yeri söyleyeceksin minibüsçüye. Sonra kapının dibine gideceksin. 20 metre kala “müsait bir yerde inebilir miyim?” diyeceksin tekrar işini garantiye almak için.
şimdi kafama takılanlar:
--- Minibüsçü istediği gibi davranmakta özgür mü? Kafasına göre istediği zaman duraklama hakkını ona kim veriyor. RTS oynarken kafanızda sürekli dikkat ettiğiniz bir husus vardır. ışçilerinizin asla atıl kalmasını istemezsiniz. Çünkü her dakikası üretimdir işçinin. Yani basit bir hesapla bir minibüsün 18 kişiyi taşıdığını varsayarsak, kaybedilen vakti de 15 dakika olarak kabul edersek. 18*15= 270 dakikalık toplam üretim kaybı. Tamam, aralıksız çalışmıyor insanoğlu, arada dinleniyor da. Ama minibüste patates misali gitmekle, ofisin bahçesinde bir kahve yudumlanın dinlendirici etkisi farklı. Uzun lafın kısası küçük ölçekli bir olay değil bu. Biraz daha geniş bakmak gerekiyor. ılla çalışıyor olmak da gerekmiyor bu hesaba dâhil edilmek için. Sonuçta sahip olduğumuz tek gerçek şey zaman. Eğlenmeye, dostlarla sohbet etmeye ya da canımız her ne arzu ediyorsa ona harcanabilecek zamanın gasp edilmesi çok üzücü.
Yani sigarayı obsesif bir şekilde denetleyen devlet neden çok daha ciddi konularda umursamaz davranıyor? Devlet denen şey insanlar tarafından, insanlara hizmet etmesi için seçilen insanlar değil mi? Kanunların bazısı zorla uygulatılıyor da bazıları neden umursanmıyor? Yani kanunlar konusunda inisiyatif kullanmaya birilerinin hakkı mı var? Niye kanun yapıyoruz o zaman.
Bunun gibi her gün rastladığımız ama kanıksadığımız için artık normal kabul ettiğimiz bir sürü şey var. Küçük şeyler gibi gözüküyor; ama değiller. Yani neden değiştiremiyoruz bunları? Çok mu zor? Bu küçük şeyleri düzeltmeye başlasak, bu küçük şeylerin toplamı bütünü oluşturmuyor mu? Büyük problemlerden değil küçüklerden başlamak lazım bütünü düzeltmek için.

Çok başarılı Levent. Zaten anlamadım hiç neden kodla falan uğraşırdın böyle çizerken.

Kısa bir parti raporu yazmak lazım araya çok zaman girmeden.
   
  Bilgem'le önceden anlaştığımız gibi sabah 8:30 gibi bize geldi. Profesyönel bir ahçı (eşim) tarafından hazırlanan menemenimizi afiyetle yiyip partinin ne kadar cool olacağından lafladık
   
  Saatler 10:00'a yaklaşırken demir alma vaktinin geldiğine kanaat getirip eşyalarımızı son kez kontrol ettik. Bizim ordan kalkan 202 ye binip rahat bir yolculuk yaptık. Hem ctesi sabahı erken hem de hava rüzgarlı olduğu için olsa gerek otobüs boş sayılırdı. Eşyalarımızı yerleştirip oturduk. Zaten çok kısa bir sürede köprüyü geçip ilk durakta indik. Oradan da bir taksi ile parti mekanına hemen ulaştık. Bütün yolculuk toplam 50 dakika falan sürdü. Yolda sürekli bahsettiğimiz şey partinin ne kadar süper olacağıydı.
   
  Parti mekanına yer beğenme faslına gelmiştik. Ben geçen partilerde muhabbet biraz uzak kaldığım ve ekranı net göremediğim için girişin hemen yanında oturmayı planlıyordum. Bilgem de zaten bişiler kodacağından laptop ekranının gözükmeyeceği bir yere oturmak istedi. Neyse biz yerleşiverdik.
   
  Emir, Kürşad, Semih, Ahmet, şems organizatör olmanın verdiği sorumluluk duygusuyla olay mahallini kontrol altına almışlar gelenlere yardım ediyorlardı. Bu sene ekstradan genç arkadaşlar vardı organizatör tişörtünü giyen. Anladım ki bu parti başka olacak. Zaten girişteki standda poğaçalar, çay, kuru pasta vs bilumum abur cuburu görünce "Ne oluyor lan?" diye dumur da olmuştum (Partide 1.5 kilo almışım şaka değil). Bunun devamının Milka, Redbull bilumum lüks tüketim maddesi ile geleceğini de öngörememiştik. Zira iyi bir scener Post Apokaliptik Heroya benzerdi ve zor koşullarda yetiştirilmiştik. Bkz. 7d4'de çıplak betona kıvrılıp uyuyan ben. (Tabii sonraki senelerde meşhur şişme yatakla keyif yapacak olan da bendim). Neyse azıcık şımartılmak bizi bozmamalıydı, bozmadı da. Arzu yavrularını besleyen bir kartal edasında sürekli ağzımıza birşeyler tıktı. ıyi de oldu. Kendisine teşekkür ediyoruz. Ayrıca göstermelik değil harbici sürekli poğaça standı da kalpleri fethetti bunu da belirtmek lazım. Neyse efendim scene party raporu mu yazıyorum roma sefası mı karıştı. Uzun lafın kısası lojistik muhteşemdi arkadaşlar.
   
  Bilgem laptop'ına oturup dünya ile ilişkisini kesti. Bir de semineri vardı ondan hazırlık yapması gerekiyordu sanırım.
   
  Ben her masaya gidip eski dostlarla hasret giderdim. Çok da özlemişim. Ayrıca şunu da farkettim ki olay mahalli önceki senelerde görülmemiş bir hızla kalabalıklaşmaktaydı efendim. Crescent her zamanki gibi sağ ön köşeyi tekeline almıştı. Demodojo ise Chaotique ve Drey ile katılmıştı. Gene gitarlar falan çıkmıştı ortaya efendim. Her sene olan Old School - Wisdom vs New School (but respectful) - Drey kapışmasını heyecanla bekler oldum. Zaten finalde de beklentilerimin çok ötesine geçmişti yarışma. ıkisini de tebrik ediyorum tekrar.
   
  Neyse efendim Kürşat'tan 1541 Ultimate'imi almış olduğum için oyundan oyuna akma vaktim gelmişti. Barbarian oynadım. Büyücü elime verdi. Tek parçalık oyunları şöyle azar azar oynadıktan sonra olay sıra Moby Dick'teydi. Yani kod adı LN2 olan Last Ninja 2. Oynarken genç arkadaşlar o nasıl oluyor bu nasıl oluyor falan dedi. Bir yandan tekme atarken bir yandan oyunu promote ediyordum efendim. Bir ara "buyrun çocuklar" dedim ama ps jenerasyonu bizler gibi joystick tutacak evrimi asla tamamlamamıştı.
   
  Bilgem'in semineri vardı sonra. Adam gayet güzel hatip gibi anlattı. Konuya Fransız olsam da "tesselate" falan geçince anlıyorum tabii. Hehe.
   
  Neyse efendim sonra turnuvaya gelelim. Turnuvada Microprose Soccer ve Off Road olacağını öğrenen ben "Ulan en beceriksiz olduklarım çıktı gene" diye hayıflandım. Hemen SD karta yükledim Microprose Soccer'ı. Semih de geldi beraber antremanlara başladık. Muz nasıl oluyor daha onu tekrar çözemeden Kürşad gelip SD kartımızı aldı. Sonra da dünya kadar oynadınız zaten dedi utanmadan. Turnuvada Wisdom gibi bir devi devirmiştim ya o da bana yeterdi. Sonrali yağmurlu maçta Kürşad 2-0 yendi beni. Topumuzu alıp evimize gitmek düştü bize de. Off Road da ise ilk turu zorlanmadan geçtim. Zira belirttiğim gibi joystick evrimi eksikti arkadaşların. Ama sonra gene Kürşad eledi beni sanırım, şerefsiz işte.
   
  Neyse efendim sabah bana Joker tarafından sipariş verilen 3 renk logo için çalışmaya başladım. Ama paslanmışım. 97 senesinde sabahın 3'ünde beni arayıp "logo lazım kalk çiz" diyen Aegis geldi aklıma. "Olm manyak mısın sabah çizerim" demiştim. "Yok sen çizersin 15 dk da" demişti o da. Ben de gözlerimi tam açılmadan logoyo çizip 2400 baud Boca Modemle yollayıp uykuma dönmüştüm. Olayın rüya olmadığını introyu görünce anlamıştım. Ama dediğim gibi paslanmışım. Ne yapıcam nasıl yapıcam derken karaladım birşeyler. Quest bitti XP aldık oturduk.
   
  Sonra efendim hep beraber yemeğe çıktık. Grubun en önünde ben vardım. Sonra farkettim ki insanlar benim yolu bildiğimi sanıyor. Durumu hemen açıklığa kavuşturdum. "Arkadaşlar" dedim. "Ben bilmiyorum yolu". Ref scoutlık vazifesini aldı. Sora sora bulduk Wonderlandı. Neyse efendim bir masaya sığamadığımız için biz Beastlerin masaya geçtik. Senelik "Kaç dürüm beni doyurur?" mevzu bahsi geçti. Ben senelerce öğrenci evinde 4-5 erkekten aşağı yemek yemediğimiz için içime zamanında yerleşmiş olan aç kalma korkusu ile 2 tane söyledim. Beast "Ağbi bunlar büyük oluyordu. şimdi fazla olmasın 1 tane söyliyim" dedi. Ama dürümler half size geldi. Doymayan Beast üstüne tatlı yedi. Onun sitesinden işlerden falan lafladık. Neyse efendim diğerleri masadan kalkmıştı. Biz de Beastle kalktık. Dönüşte Kola, Schweppes aldık.
   
  Mekana döndüğümüzde bir baktım bilgi yarışmasındayım. Bana da Vigo ve Spritus'un olduğu takım düşmüş. "Tamam" dedim. "Çok iyi yere kapak attık". The rest is history. Hehe.
   
  Ama tekrar belirtiyorum. Vigo'nun iPhone'u sadece hasta kedisinin durumunu sormak için sıklıkla çıkardı yarışmada. Alnımızın teriyle kazandık. Hem zaten Spritus'u ve beni hile yaparken tahayyül edebiliyor musunuz? ıki pancar. Yok efendim öyle bir şey. Üstüme iyilik sağlık. Bir ara Bilgem-SSG- adını bilmediğim 3. arkadaşın takımdan sesler yükselir gibi oldu ama Vigo her seferinde edebiyle onları susturdu. Zaten Norvax'lar da uzaktan arada çemkiriyordu. Yok efendim biz kim hile yapmak kim? Ragnor'larsa bizden aldıkları talimat doğrultusunda bize yaklaşan grubu aşağı çekiyorlardı zaten. Ha bu hile sayılır mı? Sayılmaz. Bunun adı organizasyon.
   
  Neyse efendim sonra poğaçaların yanındaki banklara kurulduk. Bir baktım geyiğin dibine koymuş adamlar. Lisede yapılan partiden beri bu tadı yakalamamıştık. Çok da eğlendik. Bir ara baktım saat olmuş 5. Dedim şu bank kapılmadan sızayım.

  Çanta yastığa, bank yatağa transform oldu. Ben de tırtıl gibi kıvrılıp uyudum. Çok rahat bir uyku değildi ama partilerde olduğu kadar işte. Zaten işin ruhuna aykırı di mi efendim? (şişme yatağım patlamadan önce böyle demiyordum tabii)
   
  Neyse sabah kalkıp sandviç poğaça çay ne varsa attım ağzıma kan şekerim yükseldi. Bilgem'e bakım adam hala koduyor. Dedim "Ağbi uyumadın mı?". 2-3 saat uyumuş sanırım. Koda dönmüş.
   
  Bu arada Digahole (Mert Hekimci) telefondan beni aradı. Okula gelmiş ama bizi bulamamış. Compec'ten genç arkadaşlara durumu anlattım "gidip alalım" dediler. Gittik aldık. Kendilerine teşekkürü borç bilirim. Çok ilgiliydiler.
   
  Pazar günü zaten hemen kompolar başladı. ızledik eğlendik. Oyladık vs. Sonuçlar açıklandı. Kazananlar babalar gibi ödüllerini aldı. Güzel entryler vardı. Tek üzüntüm Bilgem'in demosunun müziğinin olmamasıydı. Çok güzel demoydu.
   
  Clash of The Titans (Drey vs Wisdom) ın bu roundunu Drey aldı. Gayet efendi gibi zerre kadar coşmadan. Tebrik ediyoruz kendisini. Ben zaten bu ikisinin yarışmasını 2 centilmenin düellosu olarak görüyorum.
   
  Sonra efendim başka ne oldu? Baktık parti bitti. Eve dönücez. Drey, Digahole ve ben güçlerimizi birleştirip yola çıktık. Digahole hem bana hem Emir'e yardımcı oldu yüklerimizi taşımamız konusunda ara ara. Bu arada Metrobüste Drey bizden biraz uzak düştü muhabbet edemedik. Taşkınlık da yapmadı bu adam. Ben 10 kişinin katıldığı pixel compoyu alacam, ohooooo, anlata anlata bitiremez çemkirirdim efendim. Neyse eve döndüm. Ama pelt olmuşum onu da anladım. Hemen sızdım kaldım zaten.
   
  Herkese çok teşekkür ediyorum. Özellikle Compec'e. Çok başarılıydılar. Umarım devam ederler.

Ağbi PSP, DS ve özellikle iphone'dan had safhada tiksinen benim bile dikkatimi çekiyor bu alet. Nedir, ne değildir, kaç paradır...Nelere kadirdir? gibi soruları partide bilahare sormak lazım.

16 bileti sabah aldım. Movieplex büyük salonda oynuyor filmimiz. Biletleri yanyana değil de 8 önde 8 arkada şeklinde aldım ki insanlar birbirine çok uzak düşmesin. Turbo'nun yerini de ayırttım eğer gelirse diye. Tunç Dindaş adına kendisi alabilir.

Çizicem çizicem

Huzur içinde uyusun....Her neredeyse.