USB hakkında dökümanlar okurken IEC'ye ne kadar benzediğini görüp şaşırdım:

USB'de de IEC'de de çevresel aygıtlar ortak olarak aynı veri yolunu kullanıyorlar. Her iki standartta aygıtların tekil adresleri olmasını gerektiriyor. Aygıtlar özelleştirilmiş görevler için dahili olarak farklı erişim noktaları barındırıyor. Bunlar Commodore'un dökümanlarında "Second Channel" diye geçiyor, USB "endpoint" demiş. ıki standartta da ortak bus tamamen bilgisayarın kontrolünde. Çevresel aygıtların her bus'ı kulanma girişiminin öncesinde ve sonrasında b.sayar tarafından kontrol paketleri gönderiliyor.

Bunların bir kısmına, ortak bir veri yoluna birden fazla aygıt bağlamaya çalışan protokoller için karşılaşılacak benzer sorunlara getirilmiş benzer çözümler diyebilirsiniz.  Ancak bir kitapta USB'nin tarihçesinden bahsederken açıkça HPIB ve GPIB'ye (IEC'nin eski isimleri olarak düşünebilirsiniz.) gönderme yapılmış. Ayrıca HP USB spesifikasyonunun haklarını elinde bulunduran 7 şirketten biri.

Özetle, Commodore firması tasarladığı bilgisayarlara çevresel aygıtlar bağlamak için, ileride genel kabul görmüş bir endüstri standartı olacak yöntemin  o tarihlerdeki halini taa en başından seçmiş diyebiliriz. Bence IEC, gelişerek, hızlanarak ve hala isim değiştirerek yaşıyor da diyebiliriz.