tr-demoscene
smalltalk => geyik => Konuyu başlatan: Hydrogen - 02.01.2009 14:19:09
-
Gene November Rain dinliyordum da. Simdi pek cok kisi sarkinin geneline bayilmamama itiraz edebilr:) Ancak o uyuntu balad'in son kismi nedir oyle ya. Herhalde bir defa bastan dinliyorsam (O da genelde tahammul edemeyip atliyorum), 10 defa sonunu dinliyorum.
Klavyeli giris. Temponun yukselisi. Slash, yeter piano lan der cikar ustune pianonun:) Cikici ciuuuvv... Gecmek bilmez 6 dknin sonunda SIKILDILAR tabii Slash ve Izzy amcamlar ve ayni anda baslarlar dokturmeye. Hele solosundan da fazla sevdigim Izzy'nin arkada(ya da onde:) caldigi ritm gitar.Yani bir adam nasil bu kadar rahat, ancak canavar gibi calabilir. Bu adam gidince Guns'in dagilmasi anormal sonuc degil.
Helal olsun adamlara. Pouet'de bile olsa,en fazla 2-3 domuzla kurtarirlardi:P
-
izzy super adamdir ya, bende dust'n bones hastasiyim.
-
Yalnızca November Rain için konuşmuyorum ve Izzy'i de konu dışı bırakarak Slash'e fokuslanıyorum. En etkileyici Slash riffleri genellikle Slash'in sittin senelik parmak antremanlarıymış. Bunun için hep çalınması biraz terstir ve Slash çalarken adeta ayakta uyuyordur. :)
-
geçen guitar hero'da darmadağın ettim slash'i :cool:
sonra acıdım beraber "welcome to the jungle" çaldık.
-
slash alemlerin en iyi 5 rock gitaristinden biridir benim gozumde. Benim de 14-18 yas arasini gnr'in appetite - u.y.i.2 arasindaki butun sarkilarini coverlayarak gecirmem sebebiyle benim kisisel gitar calis tarzimda derin etkileri olmustur. En damar/minor sololar arasinda Sweet Child'o Mine, November Rain, Estranged, Nighttrain, Back of Bitch ... sayilabilir.
ancak bence gnr 'i gnr yapan gercek guc izzy'dir. sarkilarin yaziminda ve duzenlemesinde inanilmaz guclu bir faktordu. hatta belki butun 2 gitarli rock gruplari icindeki en iyi ritm gitarist oydu. bu yuzden izzyden sonra gnr sarki yazamamistir. Ve bu yuzden bugun velvet revolver da gnr'in izzy'li donemindeki gibi sarkilar yazamamaktadir. Bu bence de cok hazin bir durumdur. Slash'in solo gucu de bosa gitmektedir. :(
Ve evet November Rain'in sonu gazdan catlamamiza sebep olmustur. O piyanonun ustune cikip mavi kareli gomlegiyle Slash abimizin cigi ciaouvvv yapmasi dunya tarihinin en "rock" aniydi. Ayrica klip genel olarak da cok iyiydi. O sondaki cilgin solo (ki yine hydrogen'e katiliyorum o soloyu bu kadar etkileyici kilan sey arkada izzy'nin psycho akor progression'i)esnasinda flashbacklerle kabuslar birbirine karisir. Ve en son gelin cicegi atar geriye dogru, cicek ucar ve solonun son bend'li notasinda kirmiziya donusup tabutun ustune iner. 16 yasindaki nightlord, ekran karsisinda "ohhhaaaaaaauvvvvvvvvvvvv" olarak kendinden gecer.
Asil aci olan, bu saheser, klibiyle, muzigiyle, duzenlemesi, orkestrasi, sololari, sozleri, vokalleri herseyiyle o kadar cok her detayina ozenilmis ve ugrasilmis bir eser ki. Yani 15 yil sonra bile butun bu zamana kadar yapilmis kliplerde sarkilarda vs artik hic boyle ozenilmiyor. Grunge akimi, muziklerde daha basitlige dogru kayarken, alternatiflikten cikip populerlesince, o basitlik arayisi, hicbirseye ozenmemek icin bahane olmaya basladi.
-
Ve malesef Grunge akimina ornek olan gruplar genelde 70'lerin kaya gibi gruplariydi. Mesela gitarist olarak, King Crimson'dan Robert Fripp, genelde sade ve takintili sololar atar (Red albumunden ayni adli parcaya bakiniz). Ancak bu sade ve takintili sololar Fripp'in tarzi olmasina ragmen Fripp, oturarak gitar calinmasi gerektigine inanan, sound takintili ve gerektigi yerlerde herhangi bir abuk gitar partisini calabilecek bir virtuozdur. Crimson'un bircok muzigi her daim Nightlord'un bahsettigi isine ince bir itina gosteren insanlarin, duygulariyla ortaya cikarttiklari sanat eserleridir.
Ancak Grunge akimi King Crimson gibi gruplardan fazlasiyla etkilense de, malesef isin ozen ve calisma kismini bir kenara biraz fazlaca birakarak, genellikle basit(sade degil) ve takintili sololar iceren, kendilerini ruha gercekten kaptirmis (Nirvana) veya kaptirmis gorunen gruplarin cikarttigi, dolayisiyla da 90 oncesi rock dinleyicilerinin cok haz alamadigi bir akim olmustur. Ha ozellikle basi ceken gruplari gercekten iyi isler de yapmistir (Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden) ancak bu, gunumuz muzigini batirdiklari gercegini degistirmiyor:)
Not: Hey be Nightlord, sen Seattle'in gobegine dusecek adam miydin:)
-
En komik örneklerden biri Duman grubunun vokalistidir. Eleman tamamen Seattle müziği hastası. Öyle kaptırıyor ki olaya gidip Seattle'a yerleşiyor ve orada müzik hayatına devam ediyor. Ancak birkaç sene sonra tam gurbetçi moduna girip "olay Türk müziğidir" diye Türkiye'ye dönüyor ve hafif arabeske kayan vokal tarzıyla ilginç bir rock grubu olan Duman'ı kuruyor. Seattle denince hep aklıma geliyor bu elemanın başından geçen serüven. Seattle müziği de bir yere kadar, di mi ama. ;)
-
lise son'daydım 1989, apetite for dest. dinlediğimde... beta'da klibini bulmuş izlemiştik. o dönemlerde uydudan kayıt yapan bi arkadaşımız vardı... kaset olarak dinlemiştik... yazık oldu gnr'sa... bronx gibi baba bir grup olamadılar... bakın 20 yıl geçti halen "dipçik" gibi ayakta ha aha hahaah ( ulan nasıl bağladım olayı dimi scene'sel bi duruma ha ahah ahha )