Max 24.6

madmagic arkadaşı Jedi refleksleri için kutluyorum Ve aşağıdaki 45 saniye jet pilotu ortalaması 60 sn formula 1 ortalaması istatistiğinin doğruluğu konusunda ciddi şüphelerim var. Kim tuttu ki bu istatistiği...

- Schumacher geç evladım....Viiilnövv sıranı bekle dedim.

Ya da kaç jet piloyu bunun başına oturtulup data alındı ? Tamam gereksiz şeylere takarım hep biliyom... Ama takıyom işte. Bi de becerememenin acısı sanıdırm

Ahah aklıma da geldiydi Yazmadım

Hayatım boyunca top ile oynanan hiç bir oyunu ne bilgisayarda ne gerçek hayatta beceremeyen biri olarak sensible tek kalemdir. Ona göre yani

Konuyu mu saptırdım? Mümkündür.

" nitekim, sırf bu yüzden rte hakkında gayet örtülü laf etmiş olsam da geçenlerde sözlük'ten atıldım ve tüm entry'lerim de komple silindi."

Tartışılan sansürse kendilerinin de bunu gayet güzel yapıyorlar. Yani o kadar da saptırmamış olmalıyım konuyu.

MadMagic okurken gülümsettin beni. Birşeyler karalamadan duramıycam.

Sene 87 ya da 88 sanırım. Rüya görüyorum. Ağbim c64 almış odamızdaki dolaba koyuyoruz. Saat çok geç olmuş o yüzden açmamıza izin yok. Gerçeklikle rüya alemi arasındayım. Sabah olmuş. Ctesi sabahı okul yok. Ağbim sabahın köründe tepeme dikilmiş "kalk, kalk" diyor. Lan niye kalkayım ctesi sabahı? Neyse güç bela kaldırıyor beni. Saate bakıyorum. Saat sabahın 8:00 ı. Salona giriyorum. O NE! 56 ekran TV de bir c64 oyunu (Blue Thunder)...Yerde bir çocuğun sahip olabileceği en güzel şey. COMMODORE 64...Kıpkırmızı Quickshot 2 Turbo port 1 e bağlı (sanırım o zamanki oyunlar port 1 den oynanıyordu genelde)...Ferrari gibi parlıyor (Hala üzerine Joystik tanımam, dedikleri gibi....King of the Joysticks).

Yere çöküp oynamaya başlıyorum. Aman tanrım bu nasıl bir haz. COMMODORE 64 ümüz var lan ?!?! Anlıyorum ki rüya görmemişim. Ağbim neredeyse 1 senedir biriktire biriktire c64 alcak parayı denkleştirmiş (400 DM yanlış hatırlamıyorsam). Sonra kafa ayarlı günlerimiz başladı şimdi ağbim bilgisayar mühendisi ben kıçı kırık grafiker parçası. Ama c64 ün hayatlarımızda oynadığı rolü kim küçümseyebilir. O sadece basit bir "madde" değildi. En ufak parçasında bile sihir vardı aletin. Sesi, görüntüsü...şekli. Bazılarınız "çocuktuk o zaman...Nostaljik değeri var. Yanılsama" diyebilir. Ama derinlerde bir yerde biliyorsunuz ki değil. şimdi ki çocuklara bakın. PS2 almış ya da sıfırdan ilk pc sine ulaşmış. Aynı sihri göremiyorum. Belki dönemin etkisi. Ama kesinlikle sihirli bir makine commodore 64.

Sonra oyun başlarındaki grup isimleri. Kayan yazılar ve acayip müzikler. "Kim lan bunlar" aşaması. Algılayış. Saygı duymak. Onların ait olduğu ve benim olmadığım düzlemi kıskanmak. Hani şimdiki çocuklar Beckham hayranı olur ya...Biz bu adamlara hayrandık. Yeryüzünde onlardan daha sıkı kimse olamazdı. Bunlar outlawdı. Bunlar kahramanlardı.

Coştum gene.

Bu arada Nightlord'u lawful good bir adam bilirdim ama iyi joystick i kendine saklama kötüsünü başkasına verme olayını lawful good dinlemezmiş onu anladık Ahahahah...Aynı haltı biz de yerdik ahahahahah....Ulan.

Bro haklısın...

Amma velakin  böyle kesip atmamak lazım. Bak geçen buluştuk Decipher geldi. Nasıl hevesli çocuk. Ortam saf c64 cü olduğu için Fransız kaldı tabii ama senin hikayleri en az benim kadar merakla dinledi. Bu hafta sonu buluşalım. Ctesi ya da Pazar hangisini isterseniz. Laptop ı da getiririm hem eski çizimleri paylaşırız hem demo bakarız falan.

Ağbi bak scene in önemini şöyle anlatayım benim için. Bankacıydım. Data analisttim. Ama bir gün ofiste masa başında birden bişi oldu bana. Winvice açık 21" monitörün altında; sid çalıyor makine. Durdum. "Ben ne yapıyporum lan burda?" dedim. Yani çocukluğumdan beri çiziyorum. Olayım bu. Ama TR koşulları itibari ile iktisat mezunu olup bankacı olduk. bir kaç gün içinde Glance olarak toplandık. Bizim çocuklarla konuştum. Anlattım durumu. "Ağbi bırak o zaman" dediler. "Senin olayın madem bu değil madem mutsuz olacaksın"...Hydrogen akıl verdi bana. 3ds max kas ben yardımcı olurum sana diye. O zaman bu zaman takıldığımda soruyorum adama saolsun. Ertesi sabah istifayı verdim. Millet deli gözü ile baktı. Çünkü sağlam bir kurumda gelcek vaadeden bir işi bıraktım. şimdi cebimde para yok. Borç harç içindeyim. Ama mutluyum. Çünkü şansımı deniyorum. Geçen recollection okuyordum. Böyle bir acaip oldum. Ağbi scene bir kere ruhuna işlemişse sen dışarda gezen hödüklerden farklı oluyorsun otomatik olarak. Sırf bu bile scene e sıkı sıkı sarılıp sırıtman için yeterli. Scene'le tanışmam (Sire'ım Mert Hekimci'ye teşekkürü borç bilirim) hayatımda olan en güzel olaylardan biriydi. Yani scene bırakılmaz üstad. Arada küsülür belki ama bırakılmaz. Zehir kanımızda çünkü. Bırakanların ise kanına hiç işlememiş bence. Sadece turist gibi takılmışlar.

Kafanızı ütüledim biliyorum ama yazmadan edemedim. Olay budur.

97 kere okunmuş ama 2 reply var...Sanırım kimse gelmek istemiyor. Otomatikman iptal oldu o zaman.

Ve hatta Rasim Mingü ile ben de görüşmüştüm o dönem. Gerekli nakit için elindeki bir arsayı satmak istiyordu. Ben de benim pederin telefonu vermiştim...Arsa-Alım satım işlerinden anlarda benim peder. Neyse olmamıştı. Hey gidi...Hatta IRC deki nicki de "Dandare" idi